پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024

حضرت آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق که با حضور جمعی از حوزویان و دانشگاهیان برگزار شد، اظهار داشتند: ما در تعبیرات دینی این دستور را زیاد می شنویم که این کار را «قربتاً الی الله» انجام می دهیم. ما می فهمیم که نزدیکی به خدا، زمانی و مکانی نیست، یعنی نزدیکی و دوری مکان و یا نزدیکی و دیری زمان درباره خداوند نیست.

ایشان افزودند: اینکه می گوئیم کار خیر را باید قربتاً الی الله انجام دهیم، به خاطر این است که اولاً می دانیم که قرب و نزدیکی، مادی نیست و ثانیاً می فهمیم که منظور، قرب معنوی است، اما باید تلاش و کوشش کنیم که این قرب معنوی چه چیزی است.

استاد برجسته حوزه علمیه تصریح کردند: وقتی به روایات و ادعیه مراجعه می کنیم، می بینیم که فاصله ای بین خدا و خلق نیست؛ برای اینکه خود ذات اقدس الهی می فرماید: شما درباره شخص محتضر خیال نکنید خدا از او دور است. شما که در بستر محتضر حاضرید، خدا به او از شما نزدیکتر است.

حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان آیاتی از قرآن کریم در مورد نزدیک بودن خدای سبحان به انسان از جمله آیه شریفه «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»، اظهار داشتند: ما که بخواهیم به خدای سبحان نزدیک شویم دعای ابوحمزه ثمالی و دعای نورانی امام کاظم علیه السلام در روز 27 رجب وجود دارد که فرمود؛ خدایا کسی بخواهد به طرف تو رحلت کند، اگر مرحله به مرحله پیش برود، این راه خیلی نزدیک است.

مفسر قرآن کریم تاکید کردند: اگر بخواهیم به خدا نزدیک شویم، هم او به ما نزدیک است و هم ما به او نزدیک هستیم؛ ولی یک عده به خدا نزدیک هستند و عده ای دیگر از خدا دور هستند.

معظم له افزودند: فهم این مسئله دشوار است که خدای ما، به ما، از خود ما نزدیکتر است.

استاد برجسته حوزه علمیه با اشاره به کاربرد فن اخلاق در این امور مهم، تصریح کردند: اخلاق، علم است و اگر از مکاسب و کفایه قوی تر نباشد، لااقل در حد همان ها است.

بین ما و خدای ما چیزی نیست که حاجب باشد و نگذارد به خدا نزدیک باشیم، بلکه بین ما و خدا، خود ما حاجب هستیم.

ایشان با تاکید مجدد بر اینکه بین خلق و خدا، حجابی غیر از خود خلق نیست، تصریح کردند: تمام حجاب های ما خودبینی ماست. این چنین نیست که بین ما و خدای ما سدی باشد که نگذارد به خدا نزدیکتر شویم.

مفسر بزرگ قرآن کریم افزودند: اگر کسی خواست برای رضای خدا کار کند، دیگر نگوید «من». این «من» مزاحم کار ماست و نمی گذارد کار ما قربتا الی الله باشد.

معظم له اظهار داشتند: در طول دوران انقلاب اسلامی بعضی افراد در لباس روحانیت و غیر لباس روحانیت، هر کاری که انجام دادند منشأ خیر و برکت شدند و این به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و خون های پاک شهداست.

حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود با یادآور این نکته که انسان یک موجود حقیقی تکوینی است، نه اعتباری، خاطرنشان کردند: انسان که یک موجود تکوینی حقیقی است، پویا و متکامل است و موجود حقیقی تکوینی را امور حقیقی به کمال می رساند، نه امور اعتباری.

معظم له تصریح کردند: زندگی متمدنانه بشر با قوانین اعتباری از جمله وجوب حرمت و حلال و حرام است.

ایشان افزودند: قوانین اعتباری حتما باید به یک حقایقی تکیه کند که آن حقایق عهده دار کمال باشد.

بر اساس گزارش بنیاد علوم وحیانی اسراء حضرت آیت الله جوادی آملی تصریح کردند: کسی که بخواهد چنین قواعدی را استنباط کند، بشر نیست؛ کسی که حقایق قبلی را آفرید و حقایق بعدی را می آفریند - یعنی خدا – می تواند از حقایق، قوانینی را به ما بفهماند تا ما بعد از ایمان، عمل کنیم و بعد از مرگ به آن برسیم و در دنیا هم از آنها استفاده کنیم.

معظم‌له در بخش پایانی بیانات خود به تفسیر کوتاهی از نامه های 19 و 20 امیرالمومنین علیه السلام از کتاب شریف نهج البلاغه پرداختند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha